Prof. Em. Willy Verstraete over het verleden en de toekomst van ons milieu.
CO2 kennen we allemaal als belangrijke bron van de opwarming van de aarde.
Stikstof (NOx) was enige maanden geleden hot topic in de berichtgeving over het stikstofdossier. Het is voor het ogenblik even naar de achtergrond verdwenen maar het zal de komende maanden gegarandeerd weer op tafel komen.
Maar CO2 en NOx zijn niet de enige elementen die ons milieu, d.i. de omgeving waarin we leven, beïnvloeden. Er zijn ook nog andere atmosferische gassen die een rol spelen, zoals methaan, ozon, zuurstof, … en ook weerfenomenen als El Niño en La Niña, de elfjarige zonnecyclus spelen een rol. Vulkaanuitbarstingen waarvan de effecten soms tot duizenden kilometer ver te volgen zijn.
En dan is er natuurlijk nog het element “mens”: fabrieken, huizen, wegen, transport, AI, airco (warmtepomp!), …
Al deze elementen kunnen niet afzonderlijk bekeken worden, maar beïnvloeden elkaar wederzijds, zodat ons milieu uiteindelijk een zeer complex samenspel is van zeer veel factoren.
Prof. Verstraete zal ons verduidelijken hoe dit alles ons milieu heeft vorm gegeven in het verleden, vandaag en in de toekomst.
Willy VERSTRAETE werd geboren op 25 april 1946 in Beernem (België). Hij studeerde in 1968 af aan de Universiteit Gent als bio-ingenieur. Hij volgde een zomercursus Bodemmicrobiologie aan het Pasteur Instituut van Parijs. In 1971 behaalde hij een doctoraat in de microbiologie aan de Cornell University, Ithaca (VS).
Sinds 1971 werkte hij aan de Universiteit Gent, sinds 1979 als professor en hoofd van het Laboratorium voor Microbiële Ecologie en Technologie (LabMET - Faculteit Bio-ingenieurswetenschappen). In 2011 werd hij emeritus hoogleraar. Zijn R&D heeft als centraal thema: Microbial Resource Management; dat wil zeggen het ontwerp, de werking en de controle van processen die worden gemedieerd door gemengde microbiële culturen. W. Verstraete heeft veldervaring met betrekking tot drinkwaterproductieinstallaties (trage zandfiltratie), aerobe afvalwaterzuivering (in het bijzonder met betrekking tot nitrificatie-denitrificatie), anaërobe vergisting van afvalwaters en slib, vaste fermentatie van organische resten en bodemsanering processen van bodems en sedimenten. Hij heeft ook ervaring opgedaan in verschillende aspecten van pre- en probiotica die worden gebruikt in de menselijke en dierlijke voeding en in systemen die de laatste nabootsen. Recent richt zijn werk zich op herwinning van hulpbronnen in het algemeen en de productie van enkelvoudig cel-eiwit in het bijzonder.